Glazen gedachten
Iemand moet het doen
verhelderen en daarna
beschermen
Van buitenaf zal ik
van binnenuit beginnen
Verschil
zal er altijd zijn
maar minder
als we het samen-
brengen
zie het nut
van nut
het niks van niks
het niks van nut
het nut van niks
Alle lagen
zal ik tonen
naakt
omdat ik zo kwam
en inmiddels
weer zo ben
begonnen.
Gevaar van echte liefde
Ik wil dichterbij je zijn
dan een blaadje basilicum
op een plakje mozzarella
Dichterbij dan suikerkorrels
op een tumtummetje
Dichterbij dan sojasaus
over dim sum
en zelfs dichterbij dan de rum
bij de cola
Maar dat is zo erg niet
dat gaat me vast lukken
Het probleem is
ik wil je ook opeten, doorslikken
m’n diverse darmen laten passeren,
gruwelijk verteren, en ons maken van dat
mooiste stukje jou dat overblijft als al het andere
is doorgetrokken en dan moet je me beloven
dat jij mij ook opeet.
Afgesproken?
Dood en ik, ik en dood
Omdat jij daar zo lag
op dat bekende bed
en het leek of je naar
me lachte met je
wassenbeeldenmondhoeken
krulde mijn hart om zichzelf
als een roos die achterstevoren bloeit.
Uit dat altijd goed verbale gat
van mij kwam niks
behalve piepen
Niet als een muis maar als een
Pakistaanse vrouw die rouwt
om zelfmoordbommen die
haar complete familie troffen
dus zou ik moeten boffen
dat jij hier ligt met je
oude plastic gezicht vol
bruggen, paden en kronkelen-
de riviertjes waarin ik mezelf verlies
in zijn met de dood.
Dit
In een tijd
waarin ik m´n sleutels mobiel wil bellen
als ik ze kwijt ben
baar ik een kind alsof ´t niks is
straks zijn mijn borsten niet meer zo
van marsepein
maar m’n billen nog een beetje
vergeet je niet meer hoe ik was
toen ik nog op mijn moeder
wilde lijken?
met een Opel Ascona en 20-
centimeterige hakken
onder een verpleegstersjurk
jij weet dat niet maar
dan kan je me
helpen herinneren
ook dat ik zo hield van benzinelucht,
overgekookte melk
en geen kinderen wilde
maar genoeg over mij
vanaf het moment dat ze kan zien
beloof ik dat ik weer zal lachen
en aan m’n bikinilijn en denkgedrag
zal ik ook wat doen
damn, daar ga ik weer
het spijt me schat, ik heb ook maar
dit
één hoofd
en zij ook
heb je dat gezien?
Ik vind zoetjesaan geen mooi woord
en ritme
zit er niet in mij maar
bij haar wals ik naar binnen
klamp haar vast aan iets tastbaars
ze komt van jou maar ook uit mij
het zal veranderen
De kraamafdeling
Verse mensen liggen daar krijsend
klaar om de wereld
ronder te maken
ruikend naar ’t bloed van hun bloed
nog klevend aan hoofd
en buiken
die straks zullen krampen
niet meer van darmen die moeten groeien
en verwerken
maar van mannen en vrouwen
die vaag-
heden verlangen
verloren zoeken voeten
die sporen zochten maar
ze maken moeten
handen grijpen lucht
in de leegte galmt een gerucht
dat golft ~~~~~~
wie geeft ze nieuwe reflexen
zonder
reflex
waarmee ze echt worden
en dan als wonderen
de wereld in kunnen.~~~~~~~~
Dance Valley
Een kudde verdreven gnoes gaan op in brandende hitte
Geen kennis van woorden, horen enkel de beats
dansen en kijken, bezwijken en vluchten
voor uitgeholde harten gepantserd door borstkassen
die de pompende techno niet willen bevatten
Kaken verlangen ontspannen te zijn, pupillen weer klein en
kelen weer vochtig maar dat zal duren tot ver na de trein
de laatste die rijdt naar Hollandse hoeken
waar de melkende boeren niets weten van pillen
en poeders alleen een bewerkt product van hun koeien
die loeien als de laatste plaat wordt gedraaid
en de gnoes de DJ goedheilig bedanken terwijl de boer
zijn koeien tot kalmte bedaart zodat de melk weer kan stromen
zoals de gnoes staan te dromen wanneer de valley ophoudt met dansen.
Coffeeshop
Er is een coffeeshop in onze buurt
een waar je hash kan kopen
Ze hebben rode ogen daar
maar ik weet niet wat ze hopen
Ik liep er laatst naar binnen
‘t was al uren niet meer licht
ik voelde me gespleten
en ik had ook geen gezicht
Of ik Somari wilde
of liever Purple Haze
de gastheer vroeg het lachend
en had een babyface
Ik schudde snel mijn hoofd
en voelde me gekloond
de gastheer zag het ook en vroeg:
ben je nu al stoned?
‘Nee’, zei ik toen zachtjes
‘Mijn higher-self roept keihard: stop!
Misschien komt het door de energie
hier in de coffeeshop’
‘En dat zonder iets te smoken,
nou, dat is exceptioneel!’
Ik zakte door mijn knieën
alles werd zo visueel
Nu zit ik er nog steeds
gehurkt voor het raam
ik geloof dat ik onmisbaar ben
voor alles zonder naam.
